ในบรรดานักเขียนการ์ตูนรุ่นใหม่ๆ ผมว่าโคจิ เซโอะ เป็นอีกหนึ่งคนที่เขียนเรื่องราวการเติบโตของวัยรุ่นได้ดีมากๆ โดยเฉพาะเรื่องราวของวัยรุ่นตั้งแต่วัยเรียนมัธยม มาจนถึงเข้ามหาวิทยาลัย จบมามีงานทำ (First Jobber) ที่ถ่ายทอดออกมาได้ค่อนข้างมีมิติ มีมุมมองที่น่าสนใจ ไม่น่าเชื่อเลยนะครับ อ.โคจิ เซโอะ จะอยู่ในวงการนี้มานานถึง 23 ปีแล้ว
ซึ่งการ์ตูนเรื่อง HITMAN หรือชื่อไทย “เติมฝันบนลายเส้น” ก็เป็นผลงานล่าสุด เป็นซีรี่ส์เรื่องที่ 9 ที่ถือได้ว่าเป็นพัฒนาการที่น่าสนใจของ อ.โคจิ เซโอะ ที่คราวนี้หยิบเอาเรื่องราวใกล้ๆ ตัว คือเรื่องภายในกองบรรณาธิการของโคดันฉะ จากประสบการณ์ตรงของตนเอง มาเขียนเป็นการ์ตูนเสียเลย
แน่นอนครับว่าการ์ตูนแนวนี้ มันคล้ายกับเรื่องบาคุแมน ของค่ายชูเอย์ฉะเสียเหลือเกิน กับการเอาเรื่องราวการแข่งขันในนิตยสารโชเน็นจัมป์มาเขียนเป็นการ์ตูน และประสบความสำเร็จค่อนข้างสูง เพียงแต่ HITMAN กลับถูกนำเสนอในมุมมองที่แตกต่างออกไป เพราะตัวเอกของเรื่องนี้ ไม่ใช่นักเขียนการ์ตูน แต่เป็นกองบรรณาธิการครับ
ตัวเอกที่เป็นแกนหลักของการ์ตูนเรื่องนี้ก็คือ เคนซากิ ริวโนะสุเกะ บก.หนุ่มหน้าใหม่ไฟแรง ที่พอใกล้จะเรียนจบมหาวิทยาลัยก็มาสัมภาษณ์งานในฝ่ายกอง บก.กับทางโคดันฉะ และเผลอไปคอมเมนต์เนม(ต้นฉบับร่างการ์ตูน) ของ ทาคานาชิ สึบาสะ คู่แข่งสัมภาษณ์งานรอบสุดท้ายอีกคนเข้าโดยบังเอิญ แต่นั่นกลับทำให้คู่แข่งคนนั้นเลิกคิดที่จะเป็น บก. แต่ หันเส้นทางกลับไปเป็นนักเขียนการ์ตูนเฉยเลย และต่อมา เธอก็มานำเสนอต้นฉบับการ์ตูนกับทางโคดันฉะ และได้เคนซากิ มาเป็น บก.หน้าใหม่ที่คอยดูแลรับผิดชอบชีวิตของเธอในฐานะนักเขียนการ์ตูนด้วย
ซึ่งการ์ตูนเรื่องนี้ ก็จะเป็นเรื่องราวการเติบโตของ เคนซากิ บก.หนุ่มหน้าใหม่ กับ ทาคานาชิ สึบาสะ นักเขียนการ์ตูนสาวไฟแรง จากจุดเริ่มต้นในสายอาชีพของทั้ง 2 ที่ต้องเรียนรู้ประสบการณ์ในธุรกิจอุตสาหกรรมการ์ตูนจากรุ่นพี่ในโคดันฉะที่เป็นทั้งเพื่อนและคู่แข่ง เพื่อทำให้การ์ตูนของตนได้รับความนิยม (HIT) ซึ่งเราจะได้เห็นบรรยากาศในการทำงานสายการ์ตูนวัยรุ่นที่แตกต่างไปจากการ์ตูนวัยรุ่นที่เน้นชัยชนะและความพยายามแบบของค่ายคู่แข่ง แต่จะเป็นการเติบโตของตัวละครในสไตล์ของ อ.โคจิ เซโอะ รวมถึงบรรยากาศในกองบรรณาธิการของโคดันฉะและโชเน็นแมกกาซีน ที่ปกติคนภายนอกไม่ค่อยได้รู้ได้เห็นกันสักเท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะเห็นกันแต่โชเน็นจัมป์ละมั้งที่ชอบเอาเรื่องตัวเองมาเขียน(ฮา)
ซึ่งแน่นอนนครับว่า การ์ตูนเรื่องนี้ก็ยังมีบรรยากาศของการแข่งขันกันอยู่ ทั้งในด้านการจัดอันดับความนิยมของการ์ตูนที่ตนเองรับผิดชอบ และยอดขายรวมเล่ม ซึ่ง บก.แต่ละคนก็จะมีสถิติรวมเล่มยอดขายที่ตัวเองทำได้โผล่ขึ้นมาเป็นระยะ แต่ไม่ได้หมายความว่าคนที่ยอดขายเยอะๆ จะเก่งนะครับ คนในกอง บก. ที่ยอดขายโคตรน้อยแต่เก่งเทพก็มี ส่วนนักเขียนแต่ละคนก็จะมีกราฟห้าเหลี่ยมแสดงถึงความสามารถและพัฒนาการของแต่ละคนกำกับไว้ด้วย ซึ่งแน่นอนว่า ไม่ได้มีแต่เรื่องฝีมือทางการวาดภาพหรือแต่งเรื่องอย่างเดียว แต่เรื่องดวงก็เป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้การ์ตูนเรื่องนั้นโด่งดังอยู่ด้วยเช่นกัน
ในส่วนงานภาพนั้นก็ยังคงสวยในสไตล์ของ อ.โคจิ เซโอะ ติดที่ว่าอาจจะไม่ค่อยมีฉากเซอร์วิสมากมายอะไรสักเท่าไหร่เมื่อเทียบกับผลงานก่อนหน้าเรื่องอื่นๆ (ไม่นับการ์ตูนแถมท้ายเล่มนะ ซึ่งผมเซอร์ไพร์สมากที่ไม่โดนเซนเซอร์…) แต่เรื่องปวดตับผมเดาไว้เลยว่ามีแน่ๆ (ฮา) และ อ.โคจิยังไม่ทิ้งเอกลักษณ์ของ อ.นะครับ คือยังอุตส่าห์เชื่อมโยงเรื่องนี้กับเรื่องอื่นๆ ของ อ.โคจิให้อยู่ในจักรวาลเดียวกัน ดังนั้นเราจะได้เห็นตัวละครจากการ์ตูนเรื่องอื่นๆ ของ อ.โคจิ เดินเพ่นพ่านอยู่ในเรื่องนี้ด้วยนะ (แน่นอนว่า ในเล่มแรกก็มี)
ปล.เห็นชื่อไทย เติมฝันบนลายเส้น แล้วตอนแรกนึกว่าเป็นภาคต่อของการ์ตูนยิมนาสติกเรื่อง “วาดฝันบนฟากฟ้า”(ผมอยากเป็นนักยิม) เมื่อสมัย 30 ปีก่อนเสียอีก…ถ้าไม่เห็นชื่อโคจิ เซโอะ เกือบไม่ซื้อนะเนี่ย..และก็หวังว่าวิบูลย์กิจจะไม่ดองเรื่องนี้นะ ปกติการ์ตูนของโคดันฉะค่ายนี้จะออกเร็วอยู่แล้ว ก็หวังว่าจะได้เห็นเล่ม 2 ในเร็ว ๆ นี้นะ ช่วงงานหนังสือก็กำลังดีเลย