ส่งท้าย Season ที่ผ่านมาอีกสักเรื่อง กับ Skip and Loafer อนิเมใสๆ อีกเรื่องจากค่ายดัง P.A. Works ที่คราวนี้่เลือกเอาการ์ตูนดังดีกรียอดขาย 1 ล้านเล่มจากค่ายโคดันฉะมาทำเป็นอนิเม ซึ่งแม้กระแสตอบรับในตัวอนิเมอาจจะไม่ได้หวือหวาอะไรมากนักแต่ก็ถือว่าได้รับคำชมอยู่ไม่น้อย
Skip and Loafer เป็นเรื่องราวของ อิวาคุระ มิตสึมิ เด็กสาวบ้านนอกจากเมืองเล็กๆ ในจังหวัดอิชิคาวะที่ต้องย้ายมาเรียนต่อ ม.ปลาย ที่โตเกียว และได้รู้จักกับชิมะโซสุเกะ เด็กหนุ่มหน้าตาดีที่ดูเหมือนเป็นคนมองโลกในแง้ดี แต่จริงๆ เจ้าตัวเคยเป็นนักแสดงเด็กที่มีปมความหลังเกี่ยวกับอดีตเก็บไว้ในใจมาโดยตลอด
พล็อตเรื่องเกี่ยวกับเด็กบ้านนอกเข้ากรุงเป็นหนึ่งในพล็อตคลาสสิคที่เห็นในการ์ตูนญี่ปุ่นมาแล้วหลายเรื่อง แต่พอยุคสมัยเปลี่ยนไป บริบทในเรื่องก็ถูกปรับเปลี่ยนไปให้เข้ากับยุคสมัยไปด้วย เพราะบ้านนอกสมัยนี้อาจจะไม่ได้ล้าหลังเหมือนอดีต สื่อไปถึง อินเตอร์เน็ตไปถึง สมาร์ทโฟนไปถึง แต่ที่เป็นปัญหาคือจำนวนคนหนุ่มสาวที่ลดลง จากที่มิตสึมิมีเพื่อนในวัยเดียวกันแค่ไม่กี่คน พอมาถึงโตเกียวที่มีแต่ผู้คนและความวุ่นวาย ตัวเธอก็เกิด Culture Shock กับการปรับตัวเข้ากับสภาพสังคมใหม่ๆ ที่เธอไม่เคยพบมาก่อน
ในอีกมุมหนึ่ง ธรรมชาติของการเป็นคนบ้านนอกซื้อๆ ของเธอก็กลายเป็น “บั๊ก” ให้กับสภาพสังคมโดยรอบ เธอเป็นเหมือนเอเลี่ยนสปีชีส์ที่ทำให้ระบบนิเวศน์ของเพื่อนร่วมชั้นเปลี่ยนแปลงไป โดยเฉพาะตัวชิมะโซสุเกะ ที่ดูเผินๆ เหมือนคนสดใสร่าเริงแต่ที่จริงเป็นคนที่เก็บอะไรไว้ในใจมากกว่าที่คิด และพอได้พบกับมิตสึมิที่ใสซื่อตรงไปตรงมาก็ทำให้ตัวเขาค่อยๆ เปลี่ยนไป
จริงๆ ตัวละครอื่นๆ ในเรื่องก็ยังมีประเด็นที่น่าสนใจอีกมาก เช่น คุณน้าของมิตสึมิก็เป็น LGBT ที่คนดูเห็นแล้วก็รู้สึกว่าเป็นธรรมชาติไม่ได้ยัดเยียดเข้ามากระแส (และน่าจะเป็นตัวแทนของคนบ้านนอกที่เข้ามาบุกเบิกชีวิตในเมืองก่อนตัวเอก) หรือรุ่นพี่ของมิตสึมิที่เป็นรองประธานก็มีประเด็นที่น่าพูดถึง น่าเสียดายที่ตัวอนิเมตัดจบค่อนข้างเร็วไปหน่อย ทำให้หลายๆ ประเด็นเหมือนยังสื่อออกมาได้ไม่สุดพอ อาจเพราะเนื้อหาอนิเมสร้างตามคอมมิคที่ยังไม่จบด้วยแหละครับ ซึ่งถ้าเรื่องนี้ได้สร้างซีซัน 2 ต่อ ก็น่าจะเคลียร์ความคาใจได้อีกหลายๆ ประเด็น (เช่นอดีตของชิมะโซสุเกะ ที่เริ่มพูดถึงบ้างแล้ว) ปัญหาคือจะได้สร้างซีซัน 2 หรือเปล่านี่สิ กระแสเหมือนจะเงียบไปนิดนะ…